معرفی امام جماعتی در گیلان که شترمرغ پرورش می‌دهد و برنج می‌کارد!

به گزارش خوبان،شترمرغ نوعی پرنده بی پرواز بومی آفریقاست که لقب بزرگترین پرنده زنده دنیا را یدک می کشد و تخم آن نیز از هر پرنده دیگری بزرگتر است. مدت هاست که شتر مرغ ها با توجه به منافع سرشاری که دارند، در نقاط مختلف دنیا اهلی شده و پرورش داده می شوند.

پرورش شترمرغ در ایران نیز مدتی است که جدی تر از گذشته دنبال می شود. گوشت شتر مرغ فاقد چربی و کلسترول بالاست. از چربی شتر مرغ برای تولید روغن و صابون استفاده می شود. پوست و پر شتر مرغ در تولید پوشاک کاربرد دارد. مغز این پرنده در درمان بیماری آلزایمر موثر است و از بافت زانوی شترمرغ در دستگاه های الکترونیکی و مخابراتی استفاده می شود. حتی می توان قرنیه چشم این پرنده را به قرنیه چشم انسان پیوند زد. مجموعه این موارد به اضافه سرعت رشد سریع و ضریب تبدیل بالای شترمرغ، باعث جذاب شدن این پرنده در نگاه پرورش دهنگان و علاقمندان به عرصه پرورش طیور شده است.

حجت الاسلام والملسمین امید صفری از جمله پرورش دهندگان موفق شترمرغ در گیلان است. او از جمله معدود روحانیونی است که در کنار فعالیت های معمول و شناخته شده این قشر در ترویج معارف دینی، در امر تولید نیز به صورت کاملا جدی فعالیت می کند. آقای صفری ۴ هکتار مزرعه برنج و هزار مترمربع مزرعه پرورش شترمرغ در اختیار دارد. او در عین حال امام جماعت مسجد صاحب الزمان (عج) است.

آباد کردن آخرت از آباد کردن دنیا می گذرد

حجت الاسلام والملسمین امید صفری درباره انگیزه اش از فعالیت تولیدی و اشتغالزایی، می گوید: “پیامبر مکرم اسلام (ص)، امیرالمومنین (ع)، امام صادق (ع) و امام باقر (ع) در کنار فعالیت های دینی و سیاسی شان، به اداره نخلستان خرما و کشت گندم می پرداختند. از نظر اهل بیت (س) آباد کردن دنیا وسیله ای برای آباد کردن آخرت است. ما در قرآن ابتدا می خوانیم «ربنا آتنا فی الدنیا حسنه» و پس از آن می گوییم «و فی الآخره حسنه». این بدین معنی است که بدون پرداختن به دنیا نمی توان به آخرت ایده آل دست یافت.”

او می افزاید: “باید دنیا را آباد کرد و به مردم منفعت رساند، اما نباید به آن چسبید یا وارد فعالیت های سوداگرانه شد. آنهایی که فرق تلاش برای آباد کردن دنیا را با دنیا گرایی نمی دانستد، هر گاه اهل بیت (س) را در حال فعالیت کشاورزی می دیدند، متعجب می شدند و از خود می پرسیدند اهل بیت (س) که این همه مردم را به پرهیز از دنیا گرایی دعوت می کنند، پس چرا خودشان این همه کار می کنند و برای دنیا زحمت می کشند؟”

مزیت های پرورش شترمرغ

امام جماعت مسجد صاحب الزمان (عج) درباره ورودش به عرصه پرورش شترمرغ می گوید: “هیچوقت علاقمند به کار دولتی و پشت میزنشینی نبودم، با روحیاتم سازگاری نداشت. از قدیم هم برنج کشت می کردم و در مزرعه پا به پای کارگرها مشغول بودم. زمینی به وسعت ۱۰۰۰ متر در اختیار داشتم که به دلیل برخوردار نبودن از منابع آبی، امکان فعالیت کشاورزی و باغداری در آن مهیا نبود. در نتیجه به دنبال عرصه دیگری برای درآمدزایی از این زمین بودم و با مطالعاتی که داشتم پرورش شترمرغ را دارای توجیه اقتصادی بالاتری یافتم و با وامی که از بسیج سازندگی گرفتم کار را شروع کردم.”

این فعال اقتصادی درباره ویژگی های شترمرغ خاطرنشان می کند: “تقریبا همه اجزاء بدن شترمرغ مورد استفاده قرار می گیرد. گوشت آن به دلیل پروتئین بالا و عاری بودن از چربی گزینه بسیار ایده آلی است. از چربی آن انواع لوازم آرایشی و بهداشتی و روغن تهیه می شود. چرم شترمرغ هم رواج زیادی دارد. از پر و پوکه تخم مرغ آن هم برای تهیه وسایل زینتی استفاده می شود. شترمرغ حیوان بسیار نجیب و مهربانی است و هیچ سر و صدایی ندارد. تلفات و مرگ و میر آن نزدیک به صفر است و مقاومت بسیار زیادی دربرابر بیماری ها دارد. البته مصرف گوشت آن هنوز آنطور که باید در میان مردم جا نیفتاده است.”

فرهنگ کار و تولید در گذشته میان طلاب قوی تر بود

امید صفری اضافه می کند: “جوجه شترمرغ ها را از مزارع مولد می خرم و به مدت ۸ ماه آن ها را پرورش می دهم. شترمرغ ها وقتی به ۸ ماهگی می رسند، وزن آن ها از ۱۰۰ کیلوگرم عبور می کند. شترمرغ زنده به ازای هر کیلوگرم، ۱۴ هزارتومان به فروش می رسد. یعنی یک شترمرغ ۱۰۰ کیلوگرمی یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان به فروش می رسد و سود زیادی به همراه دارد. از آنجایی که شترمرغ ها کشتارگاه اختصاصی ندارند، کشتار آن ها زحمت زیادی دارد و ناگزیر از زنده فروشی آن ها هستیم. شترمرغ را اگر به صورت کشتار شده بفروشیم سود بسیار بیشتری به همراه دارد.”

او درباره واکنش مردم به کار کشت برنج و پرورش شترمرغش می گوید: “مردم خیلی تعجب می کنند، البته حق هم دارند. آن ها روحانیون را کمتر در حال تولید دیده اند. فرهنگ کار و تولید در گذشته میان طلاب قوی تر بود اما به مرور کمرنگ شد و اثرش را در میان مردم هم گذاشت. وقتی اذان می گویند، لباس گلی را می کنم و به مسجد می روم. تجربه من نشان داده که مردم به طلبه ای که عرق می ریزد و کار تولیدی می کند بیشتر احترام می گذارند و حرف این طلبه بیشتر اثر دارد. فقط نباید به حرف زدن درباره اقتصاد مقاومتی و جهاد اقتصادی اکتفا کنیم، باید خودمان آستین بالا بزنیم تا مردم ترغیب شوند.”

منبع :8دی

انتهای پیام/74