به گزارشخوبان، استان گیلان به دلیل دارا بودن فرهنگ‌ها و سنت‌های مختلف، از آیین‌ها، رسوم و خوراکی‌ها و سوغاتی‌های متفاوتی برخوردار است که باعث تنوع بخشی به مجموعه گردشگری استان شده و گردشگران را با انواع طعم و رنگ و نقش آشنا می‌کند.
در این میان منطقه ضیابر در نزدیکی شهرستان صومعه سرا نیز یکی از مناطق گردشگر پذیر استان بوده که در کنار آداب و رسوم خاص مانند عزاداری عاشورا، آوازه حلوای آن نیز به گوش خیلی‌ها رسیده است.
در واپسین روزهای مانده به سال جدید زنان و دختران فامیل براساس سنتی دیرینه که قدمت آن براساس گفته قدیمی‌ها شاید به بیش از ۵۰۰ سال برسد دور هم جمع شده و نوعی شیرینی مخصوص این منطقه به نام «حلوای ضیابری» را تهیه می‌کنند.
هرچند که تهیه این شیرینی چند سالی است که به ورطه فراموشی سپرده شده ولی هنوز هستند زنان و دخترانی که در روزهای نزدیک به سال جدید در خانه یکی از بزرگترهای فامیل جمع شده و تعداد زیادی از این شیرینی محلی و خوشمزه را تهیه و در بین همسایه و مهمانان خود تقسیم می‌کنند.
آداب و رسومی که فراموش شده
ننه گلبهار یکی از پیرزنان ضیابر است که هنوز رسم و رسومات گذشته را به جا آورده و پختن حلوای ضیابری را فراموش نکرده است.
وی در باره سالهای دور و پخت این شیرینی ۵۰۰ ساله در منطقه ضیابر به خبرنگار مهر می‌گوید: زمانی که دختر بچه کوچکی بودم در کنار مادر می‌نشستم و در تهیه این شیرینی به او کمک می‌کردم.
ننه گلبهار ادامه می‌دهد: امروز زمان به گونه‌ای شده که دیگر حتی فرزندان من که زمانی در کنارم می‌نشستند و این شیرینی را تهیه می‌کردند حوصله درست کردن آن حتی برای خود را ندارند.
وی می‌افزاید: فقط همین شیرینی محلی نیست که دیگر کسی رغبت به تهیه آن ندارد بلکه اکثر آداب و رسومی که در گذشته انجام می‌شد نیز امروز دیگر خریداری ندارند.
ننه گلبهار خاطر نشان می‌کند: زمانی که من کوچک بودم به همراه برادران و خواهرانم و دوستانم در روزهای مانده به عید به خانه همسایه می‌رفتم و نوروزی خوانی می‌کردیم همسایه‌ها هم به ما تخم مرغ‌های رنگی می‌دادند ولی امروز نوه‌هایم این کار را مسخره و آن را کسر شأن می‌دانند.
وی درباره تهیه «حلوایی ضیابری» توضیح می‌دهد: آن ایام اینقدر دوری و کینه و کدورت در بین مردم نبود آن‌ها هرچه داشتند با هم تقسیم می‌کردند و در انجام کار‌ها از هم کمک می‌گرفتند.
این بانوی سالخورده ضیابری می‌افزاید: با نزدیک شدن به ایام نوروز همه زنان و دختران یک خانواده در منزل بزرگ‌تر فامیل جمع می‌شدند و با خواندن شعرهای محلی و گفتن داستان و افسانه حلوای ضیابری را تهیه می‌کردند.
شیرینی که برکت سفرهای هفت سین بود
ننه گلبهار به زحمت بسیار زنان فامیل برای تهیه این شیرینی سنتی اشاره کرده و ادامه می‌دهد: آن دوران این شیرینی برکت سفره‌های هفت سین بود.
وی که در چشمانش نم اشک دیده می‌شد می‌گوید: خدا مادرم را بیامرزد هنوز بعد از هفتاد سال طعم حلوای ضیابری او زیر دندان‌هایم است حیف که من دیگر توان درست کردن این شیرینی را ندارم.
ثبت «حلوایی ضیابری» به عنوان سوغات سنتی منطقه ضیابر
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان صومعه سرا با بیان اینکه این شیرینی مختص منطقه ضیابر بوده به خبرنگار مهر توضیح می‌دهد: متاسفانه به دلیل سخت بودن مراحل تهیه این شیرینی و آشنا نبودن دختران و زنان امروز دیگر کسی رغبت به تهیه این شیرینی سنتی ندارد.
علیرضا مهرگان با اشاره به اینکه ضیابر در گذشته به گسکر مشهور بوده می‌افزاید: این منطقه به دلیل موقعیت جغرافیایی مناسب و وجود راه‌های ترانزیتی و شهرک صنعتی شهرستان از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.
وی به آداب و رسوم خاص این منطقه اشاره کرده و می‌گوید: مراسم آیینی و مذهبی روز عاشورای ضیابر از قدمت چندین صد ساله برخوردار بوده و به ثبت ملی نیز رسیده است.
مهرگان ادامه می‌دهد: مراسم سنتی نوروزی خوانی، مرغانه جنگ، بازی چال و گود نیز مختص منطقه ضیابر است که در روزهای پایانی سال اجرا می‌شود.
وی در خصوص برنامه میراث فرهنگی شهرستان در شناساندن بیشتر این شیرینی سنتی سوال می‌گوید: با رایزنی‌های انجام شده با اداره کل میراث فرهنگی تصمیم گرفته شد که مقدمات ثبت این شیرینی سنتی را به عنوان سوغات مختص شهرستان در سال جاری انجام دهیم.
جشنواره محلی برای جذب گردشگر و معرفی آداب و رسوم
مهرگان به برگزاری نخستین جشنواره بومی محلی پخت «حلوای ضیابری» اشاره و خاطرنشان می‌کند: هدف از برگزاری این جشنواره آشنایی مردم شهرستان، استان و حتی گردشگران با این شیرینی سنتی است.
وی تصریح می‌کند: برگزاری جشنواره‌ها راهکاری مناسب برای شناساندن هر چه بیشتر آداب و رسوم هر منطقه بوده و تلاش می‌کنیم که در سالهای آینده این جشنواره با برنامه ریزی مناسب‌تر و متنوع‌تر برگزار شود.
رئیس میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری صومعه سرا می‌افزاید: زمانی که زنان و دختران این منطقه ببینند که افرادی هرساله برای تهیه این شیرینی سنتی و حضور در جشنواره به این منطقه سفر می‌کنند ترغیب می‌شوند تا هم طرز تهیه آن را آموخته و هم از سالهای آینده خود نیز یکی از افرادی باشند که در پخت این شیرینی شرکت می‌کنند.
این فقط حلوای ضیابری نیست که فراموش شده و دیگر کسی به دنبال تهیه آن نیست بلکه گوشه گوشه شهرستان، استان و کشور هنر‌ها، آداب و رسوم و صنایع دستی فراموش شده‌ای است که وجود آن‌ها از یاد افراد رفته و یا در خطر فراموشی قرار دارند و چه زیباست که بتوان از فراموش شدن این ارزش‌های معنوی و فرهنگی جلوگیری کرد.
منبع:مهر
انتهای پیام/12
بازگشت سپاهان مقابل ملوان در دیداری هیجان انگیز/ قوی سپید کم آورد
سوارکاران خمامی در رقابتهای استانی به ۱مدال طلا و ۲ نقره و ۱ برنز رسیدند
مهدی رحیمی به مدال برنز رسید
قضاوت مرنضی نوروزی در مسابقات کاراته قهرمانی کشور انتخابی تیم ملی
دست فروشان شهر چوکام ساماندهی شدند | انتقال بازار هفتگی به مکان های جدید