گفتگو با مادر شهید حمیدرضا صنعتی

به گزارش خوبان؛ به مناسبت میلاد با سعادت حضرت فاطمه زهرا (س) و روز مادر به سراغ مادر یکی از شهدا رفتیم. مادر شهید حمید رضا صنعتی در خمام.

در ابتدای ورود پدر و مادر شهید به گرمی از ما استقبال کردند. مادر شهید کمتر صحبت می کرد و برای همین ما بیش تر گفتگوهایمان را با پدر شهید صورت دادیم.
مادر شهید صنعتی در گفتگوی کوتاهی که با ما داشت از تفاوت بارز اخلاق و رفتار فرزند شهیدش که فرزند ارشد او نیز محسوب می شد با سایر فرزندانش گفت. این که نماز شب حمیدرضای او هیچ گاه قطع نمی شد. این که نماز اول وقت برای پسرش از هر چیزی مهم تر بود.این که تا چه حد بر قرائت قرآن تاکید می ورزید و …

پدر حمیدرضا به ذکر خاطره ای در خصوص اهمیت نماز اول وقت برای فرزندش پرداخت: یک سال در فصل شالیزار اسبی را به حمیدرضا سپردم تا از او نگه داری کند. بعد از چندی دیدم اسب به حال خود رها شده، رفتم ببینم چه خبر شده دیدم حمیدرضا دارد نماز می خواند. وقتی علت را از او پرسیدم او گفت : پدر جان نماز اول وقت از همه چیز مهم تر است.
ایشان در بخش دیگری از صحبت هایشان به ذکر نحوه ی شهادت فرزندشان پرداختند.

مادر شهید همچنین ما را به اتاق فرزند شهیدشان راهنمایی کردند. این اتاق هم اکنون به حسینیه تبدیل شده است.

ایشان در پاسخ به این سوال ما که آیا از سوی بنیاد شهید رسیدگی های لازم صورت می گیرد یا خیر گفتند: یک بار پس از شهادت حیمد رضا دیدم پدرش مقداری برنج و روغن و شکر و … آورده. از او پرسیدم این ها را از کجا آورده ای؟ گفت: از طرف بنیاد شهید داده اند. گریه کردم و گفتم: ما برای این چیزها پسر خود را تقدیم اسلام نکردیم و همه ی آن ها را پس فرستادم.

نمایی از اتاق شهید صنعتی

دوستان شهید صنعتی

شهید حمیدرضا صنعتی متولد سال 1343، دانشجوی تربیت معلم در رشته ی علوم تجربی بود که همزمان تدریس هم می کرد. ایشان دو مرتبه داوطلبانه به جبهه اعزام شده بود که در نهایت در 28 اردیبهشت ماه سال 1365 که مصادف با ماه مبارک رمضان بود ، با لب تشنه و زبان روزه همان گونه که در وصیت نامه خود آورده بود، با اصابت ترکش به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

                                                          کتابخانه شهید صنعتی

بعد از شهادت تا 13 ماه گمنام بود و بعد از 13 ماه پیکر مطهرش را به خمام آوردند.
فرازهایی از وصیت نامه شهید:
دوست دارم با لب تشنه بمیرم و بدنم قطعه قطعه شود…
که همین گونه نیز شد.

در پایان نیز لازم است از حوزه بسیج خواهران خمام و فرماندهی آن که در تهیه این گزارش ما را یاری نمودند تشکر نماییم.