داستان پرغصه ایدهها و ادعاهای مجلس ادامه دارد. نماینده محترم مجلس نه ریاضی میداند، نه قوانین کشور را میداند و نه مقدمات حقوق بینالملل را. آن گاه با همه این ضعفها ادعای قانونگذاری هم دارد، تازه قانونی که یک دولت خارجی هم مجبور به اجرای آن خواهد شد!! بی اطلاعی تا کجا؟
تلخ و دردآور است که رسانهها، اشتباهات مجلس و یا دیگر مسئولین را به آنها ثابت کنند ولی باز هم بعضی نمایندگان مجلس، هر چه را که دلشان خواست بر زبان بیاورند.
به گزارش خوبان به نقل از تابناک، سید حسین نقوی حسینی سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس فرمودهاند: تاسیس سفارتخانه جمهوری اسلامی ایران در میانمار که ۸ تا ۱۰درصد معادل ۸۰۰ هزار نفر از جمعیت ۵۵ میلیون نفری آن مسلمان است در حال پیگیری در این کمیسیون بوده و در صورت نهاییشدن دستگاه دپیلماسی کشور را ملزم به اجرای آن خواهیم کرد.
آقای نماینده خلاصه خدمتتان عرض کنیم که:
اولا: از طرف پرسیدند نتیجه خواستگاری چی شد؟
– پنجاه پنجاهه
– یعنی این که هم ممکن است بشود، هم ممکن است نشود؟
– نه، منظورم این است که من کاملا مایلم اما دختر خانم کاملا مخالف است.
برادر عزیز که ظاهرا از یک دانشگاه دکترا هم گرفتهای!، برقراری روابط دیپلماتیک نیازمند موافقت طرفین است. اگر این گونه بود که هر کسی که دلش خواست در یک کشور دیگر سفارتخانه باز کند، تا حالا آمریکا و اسرائیل در ایران صد سفارتخانه باز کرده بودند.
شما در دانشگاه احیانا کنوانسیون حقوق دیپلماتیک را نخواندهاید که بر اساس ماده ی ۲ آن، برقراری روابط دیپلماتیک میان کشورها ، و ماموریت های دائم دیپلماتیک با رضایت دو جانبه به وقوع می پیوندد؟
چطور به خودتان اجازه دادهاید چنین ایده وحشتناکی را بر زبان برانید؟
ثانیا: تبصره ماده دوم قانون وظایف وزارت امور خارجه میگوید: برقراری و قطع روابط سیاسی با تصویب هیأت وزیران انجام خواهد گرفت.
شما کدام یک از وظایفتان را در مجلس انجام دادهاید که پایتان را در کفش دیگران فشار میدهید؟ چرا هیچ احترامی برای قوانین کشور قائل نیستید؟
ثالثا: برادر عزیر، کشور میانمار ۶۰ میلیون نفر جمعیت دارد و حدود ۸۰۰ هزار نفر مسلمان. شما میفرمائید ۵۵ میلیون نفر جمعیت و ۸۰۰ هزار نفر مسلمان. با کدام علم ریاضی و با کدام ماشین حساب میشود گفت این کشور ۸ تا ۱۰ درصد مسلمان دارد. این که یک مساله پیچیده ریاضی نیست. این مساله کتاب ریاضی پنجم ابتدایی است.
از این بدتر آن که، ندانستن قوانین و مقدمات حقوق بینالمل به کنار، شما وقتی که حداقل شناخت را از یک کشور ندارید چگونه در مورد آن تصمیم میگیرید؟
نظری ثبت نشده است