وقتی مسئولان با «ازدواج سبز» خود را به آن راه می‌زنند!

به گزارش خوبان به نقل از تابناک، هرچه کاهش میزان ازدواج و افزایش نرخ طلاق، جامعه ایرانی را به عوارض نامطلوبی مبتلا کرده و به دنبال آن، کاهش زادآوری و خطر پیری جمعیت نگرانی‌های فراوانی به همراه داشته، ظاهرا برای مسئولان در بر همان پاشنه قدیمی می‌چرخد؛ آنقدر که هیچ راهکاری برای تغییر شرایط ندارند و تمام هم و غمشان را بر مسائل حاشیه ای متمرکز کرده‌اند.

نمونه آشکار این سیاستگذاری را می‌شود در خبری دید که امروز رسانه‌ای شد و از قضا با خبر مهم دیگری تلاقی داشت؛ خبر رونمایی از جزئیات طرح «ازدواج سبز» که قرار است معجونی ناشی از تلفیق مسائل زیست محیطی با مقوله ازدواج باشد و در روزی رسانه‌ای شد که رهبر انقلاب سیاست های کلی محیط زیست را ابلاغ کرد.

اما طرح ازدواج سبز چیست؟  آن گونه که محمدرضا رستمی، معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان درباره این طرح می‌گوید، ازدواج سبز طرحی با هدف اصلاح الگوهای اجتماعی و محیط زیستی‌ست که توسط وزارت ورزش و جوانان به مناسبت هفته ازدواج به سازمان حفاظت محیط زیست داده شده.

او در تشریح جزئیات این طرح به ایسنا می‌گوید: در این طرح قصد داریم شاخص‌های محیط زیستی و ازدواج را به عنوان دو امر اجتماعی و محیط زیستی ترکیب کنیم و الگوی جدید با عنوان ازدواج سبز را برای جوانان ارائه کنیم؛ در این الگو مواردی که می‌تواند کمک کننده محیط زیست باشد به عنوان ملاک و معیار قرار دادیم.

وی می‌افزاید: در این شاخص‌ها موضوعاتی مانند مصرف آب در عروسی‌ها و سایر مراسم‌های مرتبط با ازدواج مدیریت می‌شوند. همچنین مسائلی از جمله استفاده از گل طبیعی و فرهنگ غلطی که به عنوان شادی استفاده می‌شود و آلودگی‌های زیست محیطی ایجاد می‌کنند (مانند بوق زدن‌های مکرر در سطح خیابان و ایجاد ترافیک) برداشته می‌شود.

بدین ترتیب مشخص می‌شود که «ازدواج سبز» در اصل طرحی برای پالایش و زدودن مراسم ازدواج از برخی اشکالات است نه طرحی برای ازدواج و حل و فصل مشکلات آن. یعنی برخلاف نامش که به نوعی از ازدواج (شبیه ازدواج آسان، ازدواج دانشجویی یا حتی ازدواج سفید(!)) اشاره دارد، راهی برای سبز کردن مراسم ازدواج است.

البته این موضوع به خودی خود اشکالی ندارد و حتی قابل تقدیر هم هست، به شرطی که اصولا ازدواجی در کار باشد وگرنه به طرحی عبث تبدیل خواهد شد که چه بسا بر فهرست موارد دست و پا گیر جوانان در تشکیل زندگی افزوده خواهد شد؛ درست مثل بنا نهادن رسمی جدید که آسیب های جدیدی به همراه خواهد آورد.

کافی است تصور کنیم که استفاده از گل های مصنوعی به جای گل های طبیعی آنقدر باب شود که تولید کنندگان و فروشندگان گل در کشور را به خاک سیاه نشانده و به جای ایشان، بازار وارد کنندگان گل های مصنوعی از خارج کشور را داغ نماید؛ در این صورت آیا می‌توان اطمینان داشت که اتفاقی محیط زیستی رخ داده و از آن مهم تر، ازدواج سخت تر نشود؟

البته اگر این اتفاق در حذف دور دور کردن با خودرو در خیابان و بوق زدن رخ دهد، قطعا خوشایند خواهد بود اما براستی آیا این آفت ها در قیاس با مسائل مهمی چون کاهش نرخ ازدواج، کم ارزش و سطحی نیستند؟ در قیاس با معضلاتی چون بیکاری، مسکن، مهریه، آداب و رسوم غلط و دیگر مواردی که گریبان جوانان را گرفته و مانع از شک گیری خانواده های جوان می‌شود، چطور؟

با این رویکرد پی خواهیم برد که مسئولان وزارت جوانان که متولی امور جوانان هستند و از قضا می‌باید در برداشتن سنگ های پیش پای جوانان در ازدواج، پیش قدم باشند، به شکلی عجیب مشکلات را ندید گرفته و به حواشی پرداخته‌اند؛ حواشی کم اهمیت تری مانند مصرف آب در عروسی که ظاهرا به مشکلات حال حاضر کشور هم مرتبط هستند اما در حقیقت شبیه خود را به بیراهه زدن است.

با طرح عجیبی که نام زیبا و خوش فرمی هم برایش انتخاب شده و منطبق با تب و تاب جامعه در توجه به مسائل زیست محیطی هم به نظر می‌رسد ولی آنقدر سطحی طراحی شده که حتی به خرج و برج عروسی، هزینه های سنگین برگزاری مراسم عروسی، اسراف در تدارک غذا، شیرینی و میوه، آلوده شدن این مراسم به آفت هایی همچون استخدام مانکن، پوزر و ساقدوش، هزینه های گزاف برای فیلم برداری، عکاسی و میکس و مونتاژ و… هیچ آفت دیگری در آن پرداخته نشده تا مبادا کسی از انفعال بخش جوانان در وزارت خانه سخن گفته و خواستار تعطیلی این نهاد ناکارآمد شود!

انتهای پیام/74