به گزارش خوبان به نقل از پایگاه خبری تحلیلی لاهیجان، درپای این کوه استخری طبیعی وجوددارد که درسابق آن رادربسته می‌گفتند(البته با محبت دوستان الان نیز به همان نام قدیم است).حدود۱۷هکتار وسعت دارد ومخزن آبی برای آبیاری مزارع برنج بوده وآبش از آبهای جاری کوهها تحصیل می‌شد وبرای شرب کشتزارهای نوبجار از آن استفاده می‌شده وگاه گاهی نیزخشک می‌شده.
معروف است که این استخر به دستورشاه عباس صفوی احداث گردیده است.مکنزی درسفرنامه خودازآن یاد می‌کندو طول این استخر را۷۰۰ گام و پهنایش را۲۰۰گام معین کرده است.
دروسط این استخرجزیره ای قرارداردموسوم به میان پشته و چنانچه درتاریخ عالم آرای عباسی مسطور است شاه عباس کبیر پادشاه صفوی قصری عظیم درآن برای سکونت شخصی خود دراوقاتی که به لاهیجان می‌آمده بنا نهاده بود،وهیچ گونه آثاری ازآن بناءباقی نمانده است. وشودزکو ازقصر باشکوه شخصی به نام میرزاکاظم خان که ثروتمندترین مردگیلان بوده است چنین یادمی‌کند:
میرزاکاظم دریکی ازتپه‌های بیرون شهر،قصرییلاقی بسیارباشکوهی بناکرد که ازیک طرف منظره جلگه جنگلهای انبوه وازطرف دیگر دورنمای دریا آن راخیلی زیباجلوه می‌دهد.طرزبرآمدگی جلگه که شهرروی آن بناء شده برای استخرهای فراوانی است که دارد.
شودزکو ازآجرهای زیبایی که ازآن کاخ باقی مانده تعریف کرده است اومی‌گوید:این آجرها بسیارخوش تراش وزیبابوده اند.آجرهایی نیزازویلای دیگر معتمدالدوله باقی مانده بود که شودزکو آنها رادیده است ومی‌نویسد که هردودر،پای کوه شاه نشین بناء شده اند ودریای خزر چشم انداز این دوبناست.
وخلاصه کلام اینکه،استخر پرآب وکوه شاه نشین منظری بدیع راآفریده است که چشم هربیننده راخیره می‌کند،آن چنانکه گویی نشان ازبهشت عنبرسرشت دارد.ودرسالهای اخیر،باایجادآبشارمصنوعی درکمرکوه شاه نشین وهمچنین احداث بلوار واستراحتگاه بسیارخوش منظر وسایر تمهیداتی که درجهت زیباسازی وبهسازی این منطقه صورت گرفته،لاهیجان رابه یکی ازمراکز مهم توریستی ایران تبدیل کرده است.
منبع:کتاب شهرمن لاهیجان
عکس ار روزبه صفابخش
لاهیجان در گذر زمان
نظری ثبت نشده است